tag:blogger.com,1999:blog-1624690609602438522024-03-05T05:07:11.951-03:00Todo es lo que pareceGustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.comBlogger133125tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-57677854887369993152013-01-27T18:29:00.002-03:002013-01-27T18:36:20.930-03:00Volver, con la frente marchita<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Ayer me
sentía morir. No es que ahora me sienta mejor, pero en la tarde ese sábado algo
me sacó de la cama. Habrá sido el hambre, y me senté a merendar a la mesa con
mis padres, esperando que alguno me preguntara cómo estaba, nada más. No ocurrió,
y luego se fueron a no sé dónde y quedé solo. Aún no eran las 6 de la tarde, al
día le quedaban muchas horas, demasiadas. Salí al patio a estar con mis plantas
y… el alma me volvió al cuerpo. Me llené de plenitud y hasta fui a correr, eufórico.
Tuve muchas ganas de salir por la noche a bailar, y aunque no tenía quién me
acompañara pensé en salir solo, algo que nunca hice. Anoche me quedé en casa,
pero al fin y al cabo mis piernas no hubieran resistido ninguna pista, así que
dormí sin más, tranquilo, sin culpas, sin rencores.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Hace tiempo
que tengo ganas de volver a escribir. Digamos que comprendí que las cosas que
me hacen bien son tan necesarias como imprescindibles. Escribir creo que lo es;
mis plantas y cuidarlas también me son imprescindibles. Ahora soy fotógrafo;
hace tiempo que no escribo en el blog pero tengo que decir, con orgullo y
placer, que en diciembre terminé mi primer curso de fotografía y ahora quiero
dedicarme a ello: me gusta, me hace bien, y saber que no lo hago mal me
gratifica, como muy pocas cosas en mi vida.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Últimamente
ando perdido. Aunque no lo crean, los días previos al 21 de diciembre, el del
famoso fin de ciclo maya fueron un antes y un después. Mi vida se estaba
llenando de desaciertos, y en esas jornadas mi ánimo fue increíblemente patético.
Luego vino la calma y hoy por hoy sigo perdido; mis únicas certezas son que no
tengo lo que creía sí tener.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Por fin me
hice cargo de la decisión que mi otro 'Yo' ya había tomado hacía tiempo y dije
que no volvería a la facultad. Por el momento aún no se lo digo a mi papá; mi
mamá ya lo supo y su descrédito fue total. El resto de la gente no solo me
apoya, hasta celebra mi decisión. Situaciones como esta me perturban mucho,
sobre todo por la importancia que la opinión de mis padres causa en mi.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Y aunque aún
no he encontrado trabajo, y esa sería la madre de todos mis problemas, hay algo
más que ocupa casi todo mi tiempo, y que es casi el motivo de que vuelta de
nuevo a escribir en este blog: un chico.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">No
cualquier chico. Se llama A. Y ES UN PELOTUD…, no, se llama A. y lo conocí hace
más de un año. Simplemente, para referencia está esta entrada del <a href="http://todoesloqueparece.blogspot.com.ar/search?updated-min=2012-02-01T00:00:00-03:00&updated-max=2012-03-01T00:00:00-03:00&max-results=1" target="_blank">28 de febrerode 2012</a>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Desde aquel
día no supe nada de él. Por aquel momento no imaginé que no lo sacaría de mi
cabeza hasta hoy. Un día estando solo decidí perdonarlo, y agradecerle todo lo
que me había dado; todo esto lo hice en mi cabeza, el único lugar donde vale la
pena hacerlo. Y como el destino tiene una relación particular conmigo, créanlo
o no, a los dos días A. apareció en mi vida, otra vez. En esta ocasión su
discurso -más convincente de lo que lo escribiré- me decía que siempre me
recordaba, que había recapacitado y que se había dado cuenta de su error…
palabras más, palabras menos.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Imaginen la
situación; yo estaba en las nubes y sentía que el tiempo no había sido en balde.
Nuevamente entré en el vértigo de aquellas primeras dos semanas de hacía un año.
Y esta vez, como aquella, tampoco duró más, pero lo peor lo defino de esta
manera:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span lang="ES-AR"><b>“Soy un
tipo herido (desde <a href="http://todoesloqueparece.blogspot.com.ar/2011/09/historia-de-un-final-ii.html" target="_blank">Pini </a>que lo soy), uno más que, como muchos, creó su propia
coraza. De repente se aparece él, A., y me endulzó -mucho- los oídos. ¡Y le creí!
Entonces bajé la guardia y decidí volver a confiar. Pero sin motivo válido me
atacó, vulnerable yo, y todo lo demás ha sido enojo</b>”.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Claro, uno
lo piensa bien y cae en la cuenta que lo mejor es tenerlo lejos. Pero mi
corazón no entiende de la lógica occidental, y la obsesión amenaza con salir en
forma de espuma por mi boca y ojos, sobre todo desde que sé que está de novio,
con alguien que es todo aquello que no soy (rubio, sonrisa perfecta, actitud segura,
DELGADO). Al final no sé que me duele más: que ese muchacho sea tan lindo o que
A. se haya puesto de novio con él, cuando lo que lo alejó de mi (o hizo que me
alejara) fue esa posibilidad…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR">Así que, Mundo,
aquí me tienen, y es probable que me encuentren de manera más frecuente porque,
quizás a ustedes no les ocurra, pero yo escribo y exorcizo cada uno de mis
demonios. Cómo explico sino que ahora me sienta tan b… mejor. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object width="320" height="266" class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://2.gvt0.com/vi/dQr_PKgvkHI/0.jpg"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/dQr_PKgvkHI&fs=1&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/dQr_PKgvkHI&fs=1&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<br /></div>
Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-90692593662381971212012-05-13T19:28:00.001-03:002012-05-13T19:32:13.123-03:00A veces decimos adiós<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">Creo que llegó el momento del adiós.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">Las despedidas nunca me han gustado, me sabían a muerte. Siempre rondaron
por mi cabeza las sombras de la esta señora que, ustedes saben, nadie la ha
visto con cara de mujer. Mi mayor temor era que mi padre muriera, o mi madre. Un
día me llamaron por teléfono; esa mañana tenía muchas ganas de quedarme en la
cama y mi celular estaba sin batería. Una idea, entonces, me atacó y me hizo levantar
para conectar el teléfono. ¿Qué idea? Que ese mismo teléfono sonaría para
decirme que mi padre o mi hermano había muerto. Pasaron unas horas y,
efectivamente, el celular sonó. Era mi madre que me llamaba para avisarme que
Lucas había tenido un accidente en su moto. 16 días después él murió.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">Desde ese momento no le temo a las despedidas. A fuerza de buscar una
razón para vivir, para sobrevivir, necesité creer en la “vida” de la muerte y,
sin inventar nada, adherí a la lógica de los ciclos: uno se cierra pero las
cosas han de continuar. Metáforas como estas ya me sé decenas. Mi psicóloga me
dijo una que me gustó mucho. Se refería también a mi pasión por los cactus:
Cuando se muere una planta, me decía, uno ya no se ocupa más de ella. Mas, se
dispone a reutilizar la tierra y la maceta, y concentra su energía en las
plantas que aún están vivas.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">Algunos ciclos se han cerrado. Y aunque no he visto abrirse la puerta de
alguno más no puedo decir que no me encuentre en ningún otro nuevo.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">La historia ha vuelto a comenzar desde octubre. Una tarde extraña,
lluviosa, volvíamos a mi casa sólo ya tres integrantes. Los días fueron pasando
y sin querer atravesamos Navidad y luego Año Nuevo. Estábamos sobre el verano.
Cada día se llora menos. Yo conocí un chico y dejé de verlo demasiado pronto.
Fue una de esas personas que si se te cruzan en la vida tendrás que hacer todo
para no perderlas, al menos deberás mantener a raya tu pulsión por la histeria.
Bueno, yo esto último no lo sabía; he ganado la amarga experiencia. Mi vida
sexual-sentimental terminó allí, por febrero.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">No ha pasado mucho más, al menos nada comparable a un funeral.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">Si alguna vez abandoné mis estudios, he vuelto sobre mis palabras para
retomarlos, aunque me encuentre en una lucha continua. Y realmente no hay mucho
más; la pasión, el pecado, la locura y el exceso se han tomado largas
vacaciones en mi vada.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">He dejado de escribir tanto como de leer. Y mientras me acecha ahora la curiosidad
por la fotografía. Otras artes, en mi cabeza, tampoco me son desdeñables.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="ES-AR" style="font-family: Arial;">Así que diré adiós, que puede sonar a un “hasta luego”, que realmente no me
preocupa. Sin más, necesito agradecer a quienes he conocido, a quienes me han
hecho pensar. Ha sido una experiencia maravillosa. Conservaré mi cuenta de
Google. Gracias.</span></div>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-71603500344130157362012-02-28T23:42:00.002-03:002012-02-28T23:46:56.263-03:00Qué título le pongo a otra entrada sobre hombres?<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif][if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif][if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;mso-ansi-language: ES-AR" lang="ES-AR">Es así. ‘A’, con el que estaba todo ok, me dice un día que no quiere verme más; por ahí, quizás, amigos. “No”, le digo, “no cojo con mis amigos”.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;mso-ansi-language: ES-AR" lang="ES-AR">En pocos días más me eliminó del FB y yo, como mariquita resentida, lo bloqueé.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family:Arial;mso-ansi-language: ES-AR" lang="ES-AR">Pero ayer corrí la de Damocles de su espalda y lo volví a admitir. ¿PARA QUÉ? ¡¡¡NOSE!!! Pasa que desde ese día que no volvimos a hablar no dejé de pensar en él. Yo sé perfectamente que no estoy preparado para una relación</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left:36.0pt;text-indent:-18.0pt;mso-list:l0 level1 lfo1; tab-stops:list 36.0pt"><span style="font-family: Arial;mso-fareast-font-family:Arial;mso-ansi-language:ES-AR" lang="ES-AR"><span style="mso-list:Ignore">a)<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><span style="font-family:Arial; mso-ansi-language:ES-AR" lang="ES-AR">porque no la voy a sostener en el tiempo, no puedo ni quiero.</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><span style="font-family: Arial;mso-fareast-font-family:Arial;mso-ansi-language:ES-AR" lang="ES-AR"><span style="mso-list:Ignore">b)<span style="font:7.0pt "Times New Roman""> </span></span></span><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Porque otras cosas me distraen. Y si la hacemos, la hacemos bien. Es decir, no tengo tiempo, y soy tan bueno, no quiero hacerte sufrir.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">En vista de esta realidad, me obstino fantaseando volver a verlo, que se desdiga de sus palabras, que mintió para autopreservarse, que realmente me quiere… OJO GUSTAVO, ¿por qué seguir? Porque sí carajo, es mi naturaleza negativa.</span></p><p class="MsoNormal" style="margin-left:18.0pt"><span style="font-family:Arial;mso-ansi-language:ES-AR" lang="ES-AR">...<br /></span></p><p class="MsoNormal" style="margin-left:18.0pt"><span style="font-family:Arial;mso-ansi-language:ES-AR" lang="ES-AR">Estuve pensando en publicar un mensaje en FB. Aún no decido no hacerlo. No decido nada. Sería algo así:</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin-left: 18pt;"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Si podees leer esto, quiero decir que me arrepiento de mi actitud para con vos. Todavía tengo la excusa de verte y entregarte tu (objeto que me prestó), pero me dije que no te volvería a molestar. Pero que va, ¿hay algo que quisiera más? Te extraño, no te miento.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-90558825333464458692012-01-10T01:25:00.000-03:002012-01-10T01:26:34.783-03:00Todo nuevo bajo el sol<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">La semana pasada fuimos, con mis amigos, a la playa gay friendly y conocimos a unos chicos –maduritos- de Buenos Aires, tres amigos. Dos son feos. Pero charlamos largo rato y nos despedimos con un “nos vemos”.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Este fin de semana fuimos, otra vez con mis amigos, a bailar. La pasamos -al menos quien escribe- tan bien como pocas veces. Tuvimos un show de transformistas que yo no conocía, y aún me río de un sketch en particular, que fue tremendo. A mitad del show nos encontramos con los “bitch boys”, así apodé a los muchachos de la gay friendly, ya que necesitamos un calificativo para referirnos a ellos, porque los nombramos con frecuencia. Son “R”, “A”, y “G”. “G” es el más chico pero parece el más viejo. Es el que menos habó y casi no conocemos nada de él. El mayorcito es A, que parece apenas treintañero y está bárbaro, obviamente es el más lindo, y como diría mi amigo: la tiene re clara. Ni hablar de cómo baila, tan sensual, tan sexual. En el boliche, “A” se hizo el pelotudo y no perdió oportunidad para tirarme onda, agarrarme de la cintura e intentar alcoholizarme. Pero como ya quedamos con mi amigo que este año dejo de dar “planes sociales” (haciendo analogía política… una suerte de asistencialismo a los más necesitados, que vendrían a ser los chicos más feos, según él), necesariamente tuve que esquivar cualquier señal de suya. No es maldad, pero me produce rechazo el poco cuidado de su aspecto.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Pasando las horas el ambiente mejoraba, la música era como me gusta y la pista se despejaba. Un rato antes, dando una vuelta por ese sótano que es el boliche, pude ver a un “chiquitín” que me llamó la atención y que luego individualicé muy cerca mío. Fue la primera vez que “levanté” a alguien en un boliche. Primero lo mire de arriba abajo, asegurándome que viera esto que estaba haciendo. Y ahí empezó el juego de miradas y sonrisas. Ya cuando se puso bien cerca inventé una excusa que hasta a mi me pareció muy tonta: le pregunté si se llamaba “M”… porque conocía a un tal “M” que era muy lindo. Bueno, con esto quedó más que encantado y minutos más tarde estábamos besándonos.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Me sedujo tanto que pareciera de 23, 24 quizás, y que tuviera en realidad 29. Y que fuera médico (las profesiones son, para mi, un salto cuántico). Me dije: “¡otra vez!”, cuando me hizo saber que era de Buenos Aires.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Se llama “J”, es medio petiso, asumo que su afección insinúa su rol (otro indicio fue la manera en la que escrutaba mi cuerpo, en especial mis bíceps), una sonrisa hermosa, vocecita tierna y una forma de besar que hasta ese momento no conocía: me tomaba como por arrebato, pero los besos eran breves, incluso indecisos. Me dijo, con elocuencia única, que le parecía hermoso, muy lindo, y fue la primera vez que pensé que por ahí, efectivamente, lo soy. También me dijo que estaba sorprendido de que el chico más lindo de la pista (yo) le diera bola. Dijo otras cosas más, pero esto, en particular, me resultó creíble. Casi terminando la noche me pidió que volviera al día siguiente… y eso hice.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Como él estaría con sus amigos, no me dedicaría tiempo exclusivo. Y esto era para mi un problema, puesto que yo iría solo. Convine, entonces, llegar algo más tarde, y aproveché para quedar con un chico que había conocido en la semana por el chat local. Otro que después de verme por webcam también me repitió que era muy lindo y bla bla. Entonces fui a la casa de este muchacho, que no es feo, pero que de seguro a mi amigo no le gustará. Se llama “A2”, 25 y vive solo. Se lo ve maduro y bastante autosuficiente, en el buen sentido.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Yo sabía qué era lo que podía pasar. Me dijo que me invitaría un baso con agua (no toma alcohol) y que a cambio yo debería pagar un “peaje”. Terminamos teniendo sexo. Yo, hiper exhausto, él, semienamorado. Con mucha gentileza me dejó bañarme<span style=""> </span>y de ahí me fui al boliche.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Rápido me encontré con “J”; nos dispusimos a cruzar unas palabras cuando me crucé al autor del abandonado blog amigo Sal de allí, con el que hicimos algunas migas virtuales en estos años (su pareja es transformista y trabaja en este boliche marplatense, por temporada). “J” desapareció, y media hora después decidí ir a buscarlo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">No paso mucho más de esa forma extraña de besar. Acaso si me incomodé por no poder hablar de algo. Intuí que no había tomado sólo alcohol, pues tardaba mucho en responder, o a veces no lo hacía, sólo me miraba y reía. Luego me dejó solo para volver con sus amigos. Sentado, tan cansado estaba, me distraje mirando a “R”, uno de los “bitch boys”, que de pronto me reconoció y con cara de sorpresa se acercó:</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">-Qué haces acá, solito?</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">-Me dejaron solito.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">-Venite, estoy con los chicos-. Y fui a pasar el rato con ellos</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Más tarde, “A” me confesaba que ya me habían visto “acompañado” y por eso no se habían acercado.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Por un instante llegué a sentirme realmente saturado de todo, de la gente, de la música, de esa extraña situación, con porteños que había visto dos veces, a caso algo más de una hora. Y decidí terminar, irme. Saludé a todos y busqué a “J” para despedirme. Algo me dijo que tampoco él tenía tantas ganas de todo eso. Pero, muy gentil, me acompañó hasta la puerta y retrazó mi huida, con más de esos extraños besos, pidiéndome que si iba a Buenos Aires lo fuera a visitar.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial;" lang="ES-AR">Siento todas estas situaciones tan extrañas, tan ajenas a mi. Y es que lo son, por mucho que mi consiente y su pariente “el tonto” lo hayan deseado. Y por fin se me da, conocer a alguien que termina con mi mayor abstinencia desde mi inicio sexual y que me promete encuentros regulares sin compromiso; ligar con el chico más lindo del boliche; sentirme efectivamente lindo. Estos tres o cuatro días todo ha sido vértigo en mi vida (omito otras historias aburridas), yo, que siempre pedí que mi existencia no fuera tan aburrida. Digo, estoy conforme, no feliz ni alegre, conforme. Pero me falta algo, que viene de más profundo, y tiene que ver con mis padres. Ellos nunca se enteraron de nada. No tendrían que haberse enterado, pero ni preguntaron si saldría, si volvería o no, si porque estaba contento o qué me pasaba. Tener tanto que decir y que a nadie le importe. Ese es el dejo amargo de todo mi recuerdo</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-22097384786772570962011-12-26T00:24:00.001-03:002011-12-26T00:25:40.056-03:00Navidad problemática # 26<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Supongo que el primer gran desafío, luego de la muerte de mi hermano, era la Navidad.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Hemos estado hablando algo con mi psicóloga sobre ello. Me explicó la importancia de esta fecha, me habló de la energía circulante de estos días (me dijo cosas que no recuerdo, pero creo haber asimilado el concepto). Solo, luego, me pregunté si mi rechazo visceral por esta festividad en particular era real. Me propuse ponerle onda. Esta sería una Navidad distinta, la primera del resto que nos toque vivir.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Al principio no sabía bien qué iba a ocurrir. Tradicionalmente, las Fiestas se pasan en esta casa porque es amplia. A veces vienen parientes. Siempre se cocina mucho.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Esta vez, algunos de los de siempre avisaron con tiempo que no vendrían; los otros no se habían pronunciado hasta ayer. Hace un día o dos me enteré que el plan original de mi mamá era acostarse temprano, pero recapacitó. Recién el 23 se animaron a hacer las compras para la mesa (antes, como siempre, se habría comprado todo por lo menos dos semanas antes); Navidad estaba tomando forma.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">En la víspera se ultimaban detalles. Yo llegué bien tarde a casa, con el tiempo casi justo para<span style=""> </span>bañarme y sentarme a la mesa. Y fuimos, nomás, los que quedábamos vivos y un tío: 4 en total.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Y fue un desastre. Faltando más de una hora para las 12 se habían agotado todos los temas. Mi mamá se torturaba (tiene una forma particular: se frota los dedos de las manos; ahí yo ya sé que piensa en mi hermano) con la mirada fija en la mesa; yo moría del sueño; mi tío suspiraba a causa de la molestia de su vientre abultado. Mi papá al fin se rindió, y concentró su mirada ausente en el televisor. Por momentos, casi turnados, todos nos dispersamos: no sé para qué se levantaron los otros, yo lo hice para fumar un “puchín”, a ver si así podía remarla.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Y dieron las doce y… bueno, abrazo a papá, abrazo al tío, y cuando llega el de mamá todo se fue al diablo. Se puso a llorar desconsoladamente.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Diría que lo entiendo, pero… no. Yo soy el hermano del muerto; en esta vida nací con pito, nunca nadie saldrá de mi interior. Será por mi real convencimiento de que la muerte es sólo una metáfora… no lo sé, mi madre no lo entiende, y yo no la entiendo. Y puedo ver que su camino hacia la Verdad -uno largo y duro, por cierto- recién se inicia. Estas, sus lágrimas, a menos de tres meses, son tan sólo las primeras.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Cuando entreví que se calmó un poco me fui a buscar sus regalos. En esta casa nunca nadie ha hecho regalos navideños. Quizás yo sí los hice alguna vez, pero eso en sí mismo es tan extraño que puede que sea una fantasía mía y no un recuerdo auténtico. No sé porqué tenemos estas prácticas… con el deseo inmenso que tengo de que alguien me regale algo sin que yo lo pida.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">A mi mamá le regalé un perfume. Era eso o una pulsera. No sabría que otra cosa darle. Igual que a mi papá: le compré un CD de Vicentico. Son tan herméticos mis viejos. Quizás realmente sí fueron regalos de mierda, que bien caros me salieron ahora que no trabajo: mi mamá simuló que le gustó, pero me pidió que lo saque de su vista (así lo interpreto). Mi papá fue más honesto. El CD sigue en el mismo lugar en que lo apoyé para que lo viera hace más de 24 horas. Dudo que sepa de qué o quién trata, ni siquiera le quitó el envoltorio.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Alguien me ha dicho que debo dejar de esperar nada de los demás. Pero me duele. No por el dinero; es la reacción. Realmente, nunca nadie que me quiso me regaló algo para Navidad. Realmente no esperaba que en esta ocasión fuera distinto. Pero que me hagan esto… yo entiendo que se les murió un hijo, pero a mi se me fue antes de tiempo un hermano. Ellos se tienen a sí mismos, pero yo no tengo a nadie. Y un día ellos también morirán y mi sentimiento de soledad será efectivamente real. Creo que mi situación no es mejor que la de ellos. No me quejo, pero pongo voluntad.</span></p> <p style="font-family: arial;" class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">O quizás yo sea el culpable, un estúpido infeliz que no tiene la capacidad de comprender que nada de lo de ellos se puede comparar. Feliz Navidad.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-6232466071593533852011-10-18T22:19:00.004-03:002011-10-18T22:23:44.145-03:00Nunca más volverá<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Hoy entré a su pieza y caí en la cuenta de que nunca más volverá. Entré buscando algo, no sé qué. Empecé a revolver sus cosas y en un cajón, debajo de una carpeta había una foto suya junto a mi mamá. Mi hermano había guardado una foto en la que abrazaba a nuestra mamá, ahí. Y yo la encontré. No lo esperaba. Con mi hermano no teníamos mucha comunicación, y desde el momento que comprendí que me respetaba yo dejé de invadir su privacidad. No tenía forma de imaginar que entre sus cosas guardaba una foto junto a la mujer que más amó. Y yo la encontré allí. No la vió nadie más antes que yo. Y no fue la foto, fue mi hermano quien allí la dejó y yo la encontré. ¿Entienden? En este momento no paro de llorar. Creo que por fin llegué a la tristeza, a darme cuenta que jamás volverá, que se fue, que abandonó una vida a poco de haberla iniciado. Supe y sentí todo esto al darme cuenta que sus cosas estaban acomodadas a su manera, una que lo espera al final del día para que las vuelva a ordenar. Pero eso ya no ocurrirá. Mi hermano dejó una foto guardada y nadie más la vio después de él. Nadie más que yo, hoy.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-35689948891801733082011-10-15T00:44:00.002-03:002011-10-15T00:52:57.266-03:00La desgracia que golpea a nuestra puerta<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Uno piensa que estas cosas le suceden a los demás.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Hace menos de una semana murió mi hermano. Fue todo muy sorpresivo: un día cumplió años, dos días después chocó con su moto, y a las semanas su corazón dejó de latir. Tenía un año menos que yo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Hoy no tengo tantas ganas de hablar de él. Supongo que al pasar los días, los meses, nos iremos acostumbrando a su ausencia. Aprenderemos a convivir sin él, porque de eso se trata: llevar esta marca en nuestros corazones para toda la vida.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Desde luego, mis energías ahora se concentran en apuntalar a mis padres.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Por mi parte, me suceden cosas extrañas. No siento dolor. No es que me encuentre insensible. Por momentos me emociono mucho y, claro, lloro. Pero me sorprende que ni mi llanto ni lágrimas son de dolor. Es muy extraño. Yo he vivido un ataque de pánico y he sentido el dolor en el corazón por la angustia. Pero hoy no me duele nada de eso. Es como que tengo muy claro que mi hermano siguió y sigue su camino de Evolución, que nada ni nadie lo habría detenido. Quizás algún día lo comprenda mejor y me quite la culpa de no sufrir. Al menos he tenido la oportunidad de decirle que lo amo, mientras estaba en coma en una cama de hospital; creo que eso tiene mucho que ver en cómo me siento ahora.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Mi vida y la de mi familia se ha detenido. Mi papá al menos volvió a trabajar y a tener su mente un poco más ocupada. El caso de mi madre es distinto y eso será un capítulo aparte para todos.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Yo abandoné en la práctica el departamento que ocupo en el centro. Me queda el alquiler de un par de meses más, pero es en casa de mis padres donde duermo hace casi un mes. También dejé la facultad; tanto ir y venir, de médicos y hospital, rezos y familia, angustia y no sé qué otras cosas pudieron más que mi concentración, pero no tanto como la culpa (sí, ella otra vez).</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Trabajo: hacía un mes que estaba desempleado al momento de la primera desgracia, la del accidente. Y hoy siento que mi mamá necesita mi compañía, o al menos no me atrevo a dejarla sola. Aunque veo que eso será inevitable en la proximidad. Mis cuentas ya están en rojo; y a pesar de una serie de reflexiones, de corte ecologista-espiritual-revolucionarias de último momento (todas amparadas en el hastío que me producel eso que llamamos consumismo), nuevamente me invade la necesidad de disponer de dinero, naturalmente.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">En casa, mi antiguo y nuevo hogar, me entretengo con tareas de jardinería. No tengo muy claro cómo seguirá mi vida. Ahora comienza una serie de cuestiones burocráticas que no podemos eludir referentes a la muerte de mi hermano. Planeo preparar al menos un final para la facultad y comenzar a pensar en buscar trabajo. Tengo en la cabeza el tema de mi cuerpo, de mi aspecto físico: empieza el calor y me siento incómodo con poca ropa. Desde el último verano no he engordado tanto. Pero bueno, ya saben.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Por ahora eso.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><span style="font-style: italic;">Nota de color</span>: en el velorio me reencontré con Pini, mi ex. Estaba en Mar del Plata cuando se enteró y quiso verme. Hacía por lo menos dos meses que no teníamos contacto alguno. Y allí nos abrazamos largamente y me dejó llorar en su hombro. No se quedó mucho tiempo, pero el que estuvo se la pasó acariciándome. Me dijo que me quería y que al igual que yo, me había extrañado mucho y que siempre estaría a mi lado. Por supuesto, ni bien lo vi reafirmé que aún lo amo y lo haré por mucho tiempo. Cosas de la vida.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-91221096770249410472011-09-14T21:46:00.003-03:002011-09-14T21:50:26.628-03:00Adicto a FacebookEntiendo perfectamente que a nadie le interesa. Y quizas sólo escriba esto para que Peter se apronte (me comunicaré con vos cuando sea necesario, en las próximas semanas)... Cerré mi cuenta de Facebook. No deja de traerme problemas. Me conectó todo el tiempo para ver si "alguien" en especial publica algo... y ni siquiera usa la red social... No sé a dónde estoy llevando mi vida. Mañana he de hablarlo con mi psicóloga, justo cuando se decide a dejar de verme tan seguido.Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-54500404984442702202011-09-14T20:14:00.002-03:002011-09-14T20:17:04.875-03:00Hoy extraño mucho a Pini<meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///D:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CCONFIG%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 3.0cm 70.85pt 3.0cm; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Yo sé que lo nuestro es un imposible. O un posible doloroso e innecesario. Las cosas están mejor así ahora que no nos liga más que los buenos recuerdos. Pero sucede que hoy lo extraño mucho.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">En reiterados momentos del día lo he recordado de manera particular. Sí, aún estoy en ese estado en el que cualquier cosa puede arrastrarme a su persona. Por ejemplo, mientras escuchaba la radio, pasaron un tema de Dread Mar I. Esa banda le gusta mucho a Pini, y por si fuera poco, no creo haber escuchado menos de 10 veces el disco entero cuando fui por primera vez a su casa: mientras nos amábamos y volvíamos a dormir, desde la madrugada hasta la mañana esa fue nuestra música de fondo. Tengo un recuerdo muy particular sobre eso. En un momento le pregunté qué sería de nosotros. Hacia poco más de un mes que nos conocíamos. Me dijo que no sabía pero que dejáramos pasar el tiempo, él nos daría una respuesta. Y en ese momento escuchamos de fondo algo como “yo sé que lo que siento es amor, y esta creciendo”. Nos reímos, los dos ya lo sabíamos.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Por estos días mi papá esta en casa y se entretiene haciendo algunas refacciones. Se detiene un momento y toma el vaso con jugo que le alcanza mi mamá. Se miran un instante, no mucho más… se han dicho todo. No sé si se aman, no me interesa. Sí sé que se respetan y necesitan. Ya han concretado sus vidas y aunque no fue fácil están contentos en cómo lo han hecho, y juntos. Me pregunté también en el día cómo sería nuestro presente, o futuro, si la vida nos hubiese encontrado en otro lugar. Quizás no hubiesen funcionado. Yo creo que sí…<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">En este momento estoy tentado de escribirle un mensaje, pero… ¿qué decirle?<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Hace un mes y medio que lo vi por última vez, y hace casi tres semanas que dejamos de comunicarnos. Quedamos en que deberíamos vernos, sabiendo el uno del otro que ninguno estaba bien. Pocos días después se enteró que lo había eliminado de Facebook. (Lo sé; parece una chiquilinada. Pero era doloroso para mi abrir esta página de vicios y ver la foto de su perfil. Opté por mi. Pero él tampoco lo necesitaba. Sabía y sabe mi número si quiere “saber cómo estoy”). Su descargo fue el siguiente:</span></p><p class="MsoNormal"><br /><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">“Quise entrar en tu Face para saber qué es lo que te está pasando. No pensé que me eliminarías. Me duele pensar que es tan fácil desechar una persona u olvidarla. No quiero perseguirte ni que lo sientas así pero no sé qué pensar… qué fue real y que queda en el plano de lo virtual…”</span></p><p class="MsoNormal"><br /><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">No sé. A veces pienso que daría mucho de lo que tengo por volver a vernos, besarnos, para una noche juntos, llorar y volver. A su lado, por instantes, me sentí parte del Universo, pleno, feliz de tener la oportunidad de vivir. Pero también pienso que, aunque no soy tan joven, son 25 los años que llevo a cuestas; mi vida, a diferencia de la mayoría, empezó hace poco y necesito construir mucho antes que nada. No sé… la verdad, no sé.</span></p><p class="MsoNormal"><br /></p><div style="text-align: center;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/xkkqWRnVDI0" allowfullscreen="" width="420" frameborder="0" height="345"></iframe></div><p class="MsoNormal"><br /><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">PD: este texto no se acomoda a mi gusto. Pero lo tomo como un descargo. Disculpen las incoherencias. No lo quiero releer.<o:p></o:p></span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-87582907985339419212011-09-12T17:01:00.004-03:002011-09-12T17:14:42.665-03:00Sí, soy un idiota<meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///D:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CCONFIG%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 3.0cm 70.85pt 3.0cm; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">"<span style="font-style: italic;">¿Qué haces esta noche?</span>" "Me veo con Edgardo…" "<span style="font-style: italic;">¡Ah! Qué lindo. Te vas a cuidar, ¿no?</span>" "No vamos a hacer nada." "<span style="font-style: italic;">¿Por?</span>" "Porque me duele el pito…" "<span style="font-style: italic;">¿!Y por qué!?</span>"</span></p><p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><br /></span><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">Le mentí que me masturbé de una manera algo violenta. Que me dolía, sí, pero por otra cosa. Me daba vergüenza decirle que había invitado al chico más feo de Mar del Plata a tomar mate… y que no fue mate lo que él terminó tomando.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">Antes de lograr que se fuera ya me sentía morir, con una sensación de suciedad en todo el cuerpo, principalmente en las manos. Él me preguntó varias veces qué me pasaba y yo fingí que estaba preocupado por lo mucho que tenía que estudiar.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">Este ser extraño al que ni me atrevo inventarle un nombre insistía perpetuamente con verme, saludarme, que me extrañaba y no sé cuantas cosas más. Me cansé de decirle que no, y ya comenzaba a darme lástima. Un día más volvió a insistir. Acepté. Llegó en menos de lo esperado para instalarse en mi departamento hasta después que se ocultó el sol. Tarde, la conversación ya me aburría hasta que le propuse salir a caminar; lo quería sacar de lo que considero mi territorio. No quiso.</span></p><p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><br /></span><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">-¿Qué querés hacer, entonces?</span></p><p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><br /></span><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">Admiré su sinceridad; hizo una seña para que fuéramos a la cama. Le dije que no, que en cambio me enseñara a estudiar (sí, no se estudiar, y él sí).<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">Y allí se desvirtuó todo. No entraré en detalles, estoy sumamente avergonzado. Él es repugnante y yo… aún no me lo explico.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" style="font-family:arial;"><span lang="ES-AR" style="font-size:100%;">Caí en la cuenta de lo que hacía demasiado tarde, cuando mi “yo” estaba dentro de su “él”. Aquello era eterno y ya empezaba a experimentar algo parecido a la náusea. Mentí otra vez, que estaba cansado, que ya no tenía fuerza ni en las piernas ni en los brazos.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Como si fuera poco a mi pesar se recostó a mi lado y ¡me abrazó! Si por él fuera hubiéramos comenzado un nuevo día de esa manera. Esperé el tiempo que creí exacto y me fue al baño. Cuando volví lo encontré vistiéndose lentamente. Todavía sentí piedad, y por el frío le presté una campera que ahora deberá devolverme. Sí, soy un idiota.</span><o:p></o:p></span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-61953499599157130222011-09-04T18:23:00.002-03:002011-09-04T18:29:49.021-03:00Edgardo<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Edgardo es un chico algo menor que yo que trabaja en un centro comercial al que voy con frecuencia a hacer compras. Edgardo me gusta tanto como nervioso me pone. Es increíble el poder que ejerce sobre mí. Ojalá nunca lo descubra. Ojalá no sea tarde.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Yo apenas sabía su nombre, y ni tenía la certeza de que fuera gay, aunque albergaba mis serias dudas. Un día lo agregué a Facebook y me aceptó. Pegamos onda. No pude evitar hacerle saber que me encantaba (traicionando todas mis recetas de conquista) y él tan sólo dejó deslizar que algo mío lo atraía. Pocos días después quedamos en vernos y ese gran paso para mi humanidad sólo lo saboreé con disgusto: no pude robarle el beso que quería.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Sucede que es más tímido que yo, y yo tan poco vivido que no puedo decodificar sus señales.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Para la misma semana lo invité a comer a mi departamento, con sabe dios que intensiones, pues aún yo estaba de novio. Muy tarde para mi gusto me dijo que no vendría y comencé a oler histeria.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Seguíamos conversando hasta que la semana pasada lo invité a ir a bailar un viernes, el peor de los días para salir en plan “gay” en el invierno marplatense. De todas formas la pasamos bien, me agrada su compañía.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Como nunca al día siguiente tuve que salir nuevamente (era el cumpleaños del novio de mi ángel guardián, Leandro) y confirmé que ese sí era un buen día para ir a bailar y se lo hice saber a Edgardo, quien no perdió tiempo para comprometerme para el próximo fin de semana. Que fue ayer.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Esta vez le pedí que viniera antes. Después de un tiempo me pidió permiso para recostarse en mi cama, para poder ver mejor la tele. Yo, por mi parte pude (y solamente) recostarme cerca suyo pero a distancia abismal. Le mentí que tenía mucho frío, pero la realidad era que el temblor inacabable de mi cuerpo no era más que los nervios que me producía la idea de besarlo. Ambos nos dimos sueño y como la cosa no iba para ningún lugar terminamos por ir a bailar, muy al pesar de nuestro deseo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Allí en el boliche la pasamos muy bien. Este diálogo lo considero memorable:</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">-Bailás muy bien-, dijo Edgardo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">-Nah. A mi me gusta como bailas vos. Además estás muy lindo-, admití.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">-Vos también-, me sonrió (dios, es tan… atractivo).</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">-No era necesario mentirme-, le dije con la sonrisa que empleo para este latiguillo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">-No te miento. Si no hubiese dicho simplemente “gracias”.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Quiso irse temprano. Y bastante temprano como para hacer valer el costo de la entrada estábamos volviendo a mi departamento. Yo lo había invitado a desayunar, puesto que él me había mentido que tenía hambre.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Ni bien entró se recostó en la cama. Pensé que sería oportuno sentarme un rato a su lado. Volvía a temblarme el cuerpo. Estaba diciendo muchas tonterías y ya empezaba a mirarlo. Era un punto de no retorno y me asustaba la sola idea del rechazo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Esto no fue lo más oportuno, pero le pregunté si podía darle un beso. El lo dudó, y ese instante mínimo que tardó para decirme que sí fue de terror.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Lo besé. Yo sé que amó mis besos. Y por mi lado yo sólo me saqué las ganas. Me quedé con sabor a poco, me esperaba más del “beso”. Pero tener en mi cama al proyecto de Adonis hiper relajado fue bastante para madrugada del domingo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"> Nota: Su piel es maravillosa, terriblemente suave. Pero tiene estrías, algo que me desconcertó. Esto es tan sólo un ejemplo. Me hizo pensar que si alguien como él puede provocarme tantas cosas, qué será lo que yo puedo transmitir con mi cuerpo que no tiene estrías, y no es muy distinto al suyo. No entiendo por qué me desvalorizo tanto cuando todo me indica que soy mejor de lo que entiendo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;"> PD: volverá. Y habremos de tener sexo. Será raro, lo sé.</span></p> Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-2397814984345078812011-09-02T17:05:00.002-03:002011-09-02T17:10:32.584-03:00Historia de un final (II)<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">cómo andás en tu segundo día libre laboralmente?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">m separé, supongo que lo sabes…</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">no lo sé, sólo lo suponía por comentarios y demases...</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">qué pasó?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">no es oficial, solo falta la firma</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">pero se terminaron los llamados tanto como los mensajes</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">pero en el fuero interno es oficial o están ahí?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">no sé qué pasó</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">no hay oficialidad ni fuero ni nada</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">o sea que ha faltado el diálogo...</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">si. Y tengo que ser sincero conmigo también...</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">no estoy maduro para una relación</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">menos si es a distancia</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">bueno, es bueno que lo asumas...</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">yo creo que ese es el tema en realidad</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">aunque lo amo y lo amaré por siempre</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">llegué a encontrar paralelos entre mi papá y él...</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">fue duro, todo un paradigma, más porque yo tomé la decisión, y en soledad</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">es medio loco, no?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">y con la psico cómo anda la cosa? seguís?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">si, ayer me dijo algo extraño</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">que en poco más comenzaremos a vernos solo 2 veces por semana</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">lo cual será sólo un alivio para mi bolsillo, jeje</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">cuántas veces se veían?????</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">JAJAJAJJAJA, ME EQUIVOQUE</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">quise decir por mes</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">ahhhhh....</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">pensé que estabas más chapa de lo que admitías</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">viajo a mediados de mes</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">siii?????</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">vos podrás verme?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">sip sip sip</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">tendré q hablar con Pini</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">darle cierre definitivo a esto</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">puesto que no se digna a venir</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">o quizás lo hizo y no me enteré</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">sabes q?, además?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">tengo a alguien entre ceja y ceja</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">jaaja</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">[INTERRUPCIÓN]</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;"> </span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">bueno, ya m quitaste protagonismo, no se como remontar</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">hablemos de vos</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">cuánto tiempo seguís en el departamento?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">3 meses exactos desde ayer</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">(ahí te tiré una punta)</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">uhhhhhhhh</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">y luego???</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">padres</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">grrrr</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">esta todo mal con vos?</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">bueno... lo mío no es para contar por msn...esperarás a que te mande la carta o a verme</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">Nooooo.... no está todo mal... para nada</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">pasé una pequeña crisis existencial, pero bueno, hay cosas con nombres propios</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">pero si te digo que tiene nombre propio podés imaginar por dónde viene la cosa</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">(no digas nombres<)</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">si, [NOMBRE CESURADO]</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">Ah!, perdón, leí tarde</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">ese es mi chico (???)</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">jejejeje</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">dios, me siento como cuando tiras una piedra y cae en una ventana</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">…</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">che, habla!, no m hagas sentir peor</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">jajajajjajajajaj</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">básicamente, mañana se convierte en mi amante</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">ah, bueno</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">mejor</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">te quiero mucho..</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Gustavo dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">yo tb...</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial;"><span style="font-size: 10pt;">fuiste una de las mejores cosas q m dejo Gabriel</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 3.75pt 0.9pt 1pt 0cm; font-family: arial; font-weight: bold;"><span style="font-size: 10pt;">Peter dice</span></p> <p class="MsoNormal" style="margin: 0.05pt 0.9pt 4.75pt 0cm; font-family: arial; font-style: italic;"><span style="font-size: 10pt;">la mejor, chiquito!!! la mejor!!! jajaj</span></p> Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-88142133020710184432011-08-05T00:09:00.000-03:002011-08-05T00:10:13.593-03:00Historia de un final (I)<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">La Navidad es una circunstancia que ejerce terrible poder sobre mi. La última no fue excepción y todavía les agradezco a mis padres que aceptaran mi decisión acostarme temprano, de dejarlos celebrar sin mi. Al otro día amanecí casi nuevo, como quien promete no beber y termina brindando la menor cantidad de veces posible. Era mi día libre y me la pasé haciendo eso que mejor me sale: contemplar la vida, o en otras palabras… nada. Estaba a punto de acostarme cuando suena el teléfono y del otro lado la voz inconfundible de mi ángel de la guarda:</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Vamos a bailar.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Es difícil decirle que no a Leandro. No porque sea irresistible (lo es para mi), si no porque todo lo que decide es bueno y beneficioso para ambos. Tanto que esa misma noche fue nexo entre Pini y yo. Él era su amigo, que estaba vacacionando en Mar del Plata. Estaba solo y desde que se reconocieron se quedó junto a nosotros. Él recuerda que yo le parecí lindo. Yo recuerdo que esa noche no quería terminarla sin besar a alguien. Pronto Leandro nos dejó solos un momento y nos dimos un beso. Fue especial, no me pregunten por qué, solo sé que me sentí distinto y no quise dejar de estar a su lado ningún momento.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">A su favor tengo que decir que besa muy bien. Hay tantas cosas buenas en él…</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Dos días después fuimos a cenar los tres. Antes de medianoche Leandro ya nos había dejado solos otra vez. Ese día volví a la casa de mis padres con las primeras señales del amanecer; habíamos pasado la noche en la calle, besándonos.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Era un sueño. Y al día siguiente nos volvimos a encontrar para pasar nuestra primera noche juntos. Claro, fue la primera vez que hicimos el amor.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Nos volvimos a ver un día más y al otro se terminaba el año de una manera que no pude soñar. En la madrugada del 1 de enero estaba en mi casa pasando otra noche de ensueño. Esa misma tarde volvía a su ciudad, prometiendo volver. Antes de poder extrañarlo estaba de nuevo pasando otra semana más conmigo…</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-50623442604362218562011-07-08T00:38:00.003-03:002011-07-08T00:39:40.101-03:00Mi tormento<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Una vez escuché que un amor que se padece, más que amor, es un padecimiento.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Creo que me enamoré demasiado. Y lo padezco. Mi amor, mi novio, vive a 400 kilómetros, y con tanta fortuna que aún debo agradecer, lo veo al menos este mes, una vez por semana.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Lo extraño horrores. Y sólo quiero estar con él. Por su parte, él no siente más que felicidad por esto que nos sucede; sí, así como les digo, él es feliz así</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Y yo siento que no puedo. Y así y todo no sé cómo decirle, en nombre de todo este amor, que ya no puedo seguir…</span></p><p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">PD: Antes de ayer fue mi cumpleaños número 25. Pero eso no importa nada.<br /></span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-28240655241437250492011-06-12T21:26:00.002-03:002011-06-12T21:41:43.279-03:00Entonces se me ocurrió esta venganza<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal">(Fragmento)</p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Esta vez yo iría a su negocio (una variante de drugstore, digamos…) y esta sería la situación:</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">(…)</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Llego y desde ese mismo momento despierto sus nervios. Esto, acaso, no sería planeado; excepto aquella vez en que nuestra relación era mas fluida, siempre lo puse nervioso. Por qué será. Bueno, continuemos.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Él, nervioso, intenta saludarme como a un cliente más. Sólo imaginen su expresión, sus movimientos, dios, ya lo disfruto.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Hola.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Hola.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Si, ¿que tal? Prime… ¿me das?-; Prime (para puritanos y extranjeros donde la globalización no nos abordó, es una marca cuyo nombre es homólogo a preservativos -condones). Existen otras como Tulipán o… Tulipán, pero no me imagino a alguien diciendo: Tulipán, ¿me das? Todos confiamos más en los costosos Prime.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Entonces Prime. Y su sangre pretende irrigar cada capilar de su rostro. Nervios, su respuesta. Pero como sabe que le juega en contra, esta vez ni una sonrisa tímida ni intimidada resultaría.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Sí, ¿de cuál querés?-, y acá es donde comenzamos a jugar a que él es el vendedor y yo el cliente. A ver quién juega más, Zequito.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Eh… a ver, esperá que consulto-. Y tomo mi celular y ejecuto una llamada ante su expresión de “No podes…”. Pero resulta que la escena ya pierde mucha credibilidad. Y tampoco me interesa tanto un acting delante suyo, la idea es sólo ponerlo en evidencia, demostrarle que hasta la idea más pobre que se me pueda caer lo mostraría en toda su vulnerabilidad. –Bueno, no me responde. Fue, dame el que más te guste a vos… que estoy apurado.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Señor vendedor debe ejecutar venta. Vencer al hombre, cumplir con el mandato capitalista. Y el pobre Zequito es tan inexperto o estará tan vencido que se limitará a ejecutar el acto.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Y yo me habría ido con 3 preservativos adicionales y una batalla ganada más que a decir verdad, no modifica mucho la guerra.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-8405929373012052752011-05-26T18:20:00.002-03:002011-05-26T18:25:22.332-03:00Vivir solo, pero de verdad<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Hoy fui a visitar a Margot, una compañera-amiga del trabajo. Fui a conocer su casa, en donde vive con su novio, dos gatos y un perro.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Afortunadamente no tuve contacto ni con el perro ni con el novio. Sí con el gato, que es gris y aún cachorro. Es muy juguetón y cariñoso, quizás demasiado confianzudo. Nos entretuvimos largamente juntos y ahora tengo mis manos todas lastimadas por sus mordidas y rasguños. Se llama Simón. El otro gato es hembra y a pesar de ser muy distinta de Simón, Mora, tal su nombre, también es bellísima. Toda negra y de ojos amarillos. Esta bien alimentada, parece un cerdito ágil. No es muy sociable, pero se trepó a mi regazo varias veces para curiosear.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Por primera vez sentí que a mi vida le hacía falta un gato.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">En un día gris, el mediodía en lo de Margot me fue para pura reflexión. No es novedad que ando sensible y muy pensativo. Fui a visitarla con tristeza. Yo no estoy bien. Pero conocer su casa me encantó. No es gran cosa, acaso si bastante vieja, esta algo desordenada y muy sucia. Pero ella es así (ellos son así, me refiero a la pareja, claro), y me parece perfecto.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Margot me cocinó pastel de papas, y gracias a dios me dejó solo en el living para pensar. Ya me había prometido ese almuerzo la semana pasada, porque según ella estoy comiendo muchas porquerías, y me vendría bien algo “potente”.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Mientras se hacía la comida, en mi cabeza se cocinaba la idea de irme a vivir solo. Es decir, terminar de obtener la independencia de mi casa familiar, porque si bien vivo solo, estoy obligado a ir por lo menos una vez por semana a casa de ellos para lavar la ropa y cuidar mis plantas. Pensaba esto porque he sentido estos días que a mi familia le importo poco. No sé cuánto así será, pero algunos acontecimientos me han dado mucho que pensar. Esto lo hablé con Adriana, mi psicóloga, y ella me dijo que probablemente me estén “castigando” por haberme ido. La cuestión es que no soy para nada indiferente a esta nueva actitud de ellos, y por lejos lo estoy padeciendo. Extraño mucho a mis padres…, sobre todo a mi papá.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Entonces se me ocurrió buscarme algún lugar para vivir los próximos 2012-2013. Yo no tengo muebles, apenas una cama (que tampoco es mía, tan sólo la que uso en la casa de mis padres; supongo que me la podré llevar el día que me vaya), mi ropa, mis libros, la portátil... Pensándolo bien no es poco. Pero bueno, son esas cosas. Y las plantas: yo colecciono cactus y suculentas. Son bastantes macetas, todas apenas entrarían en un balcón modesto. Y no me resigno a dejar de agrandar la colección. Y es vital que se vengan conmigo, pues eso es lo que hoy más me ata a la otra casa.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Se me presenta el tema de los costos; tengo un trabajo seguro, pero en la librería no puedo confiar en esa seguridad. Y si me voy definitivamente de la casa es para no volver, pero qué diablos, creo que ya no quiero volver. Antes tenía miedo de no poder terminar mi carrera. Ahora no sé si quiero alguna carrera. Y quizás ya no resulte tan mala la idea de valerme por mi mismo. No es tan difícil. Empezar a comprar cosas, diseñar desde cero y a mi gusto un hogar, mi hogar. Quien dice que no…</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">PD: esto de crecer me agota.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-39639517531211816482011-05-24T20:41:00.003-03:002011-05-25T00:35:06.832-03:003ra entrevista con Adriana, mi psicóloga<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">I<br /></span></p><p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Hoy tuve mi tercera entrevista con Adriana, mi psicóloga. En la primera me dejó presentarle mi crisis. En la segunda hablamos un poco de mis padres y me dio un abrazo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">-Sí, te paso el número, pero te tengo que advertir… No es una psicóloga tradicional-, fue lo que me dijo Rebeca, una amiga, quien fuera paciente de ella. Si alguien lee esto se preguntará por qué ellas no siguen viéndose. Presumo que por el precio. Adriana cobra… el valor módico de su servicio por cada encuentro. Y se ha preparado por años para ello.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Adriana es terapeuta social. No sé qué es eso, yo sólo fui buscando ayuda. Además, y quizás principalmente, trabaja con el calendario maya, con terapia floral, reiki y otras cuestiones. Yo no fui buscando nada de esto último, pero tampoco me he resistido, pues lo que necesito es ayuda; además nunca le fui esquivo a lo esotérico.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Hoy empezamos la conversación con un “cómo estás”. Y le dije que estaba angustiado, que así había sido mi semana. Tuve que hablar de mis padres, una de las razones principales de mi estado, por lo menos en la semana. Le conté cuánto extraño a mi papá y que no había obtenido respuesta ante mi “llamado en voz baja” de afecto.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Esquivé el tema de mi mamá. Quizás su indiferencia la tenga más internalizada.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Me preguntó sobre mi homosexualidad. (Y ahora recuerdo que me dijo que su hermano también es gay, pero esto no me importó más que en el minuto en el que me lo contó) Pusimos sobre la mesa una serie de “impresiones” acerca de lo que ser homosexual significa, y creo que adhiero en la mayoría. Le dejé claro, y quizás por eso agotamos el tema con rapidez, que para mi es algo natural, que excepto mi papá, que no me lo pregunta (pero lo sabe igual), todos tienen conocimiento de lo que soy, que no lo oculto, que lo disfruto.</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">II</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Al principio sentí ganas de llorar. Sólo al principio.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Después de dejarme hablar un rato se predispuso a prepararme mi “esencia floral”, para la angustia. Ya me lo había prometido la semana pasada. Sería para que estuviera contenido, puesto que ahora que estaba en vacaciones viajaría (viajaré, efectivamente), y sería bueno para mis días en Buenos Aires.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Cuando dejó de contar gotas para mi le pregunté cuál era el sentimiento opuesto al de la angustia (ya me había explicado en qué consistiría este tratamiento). Y me respondió algo que terminaría por convertirse en aquello que me llevaría para intentar desglosar hasta la próxima vez que nos veamos. Apenas van tres encuentros, pero de todos ellos me he llevado asuntos-cuestiones-puntos a analizar. De algunos me he ocupado más o menos. De ninguno me he olvidado.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Esta vez me dijo lo siguiente. Para empezar casi termina por interrumpir mi pregunta. Se disculpó indicando que se trataba de una impresión que le vino en el momento y que si no me lo decía en ese instante luego se olvidaría. Se trataba de algo que ya venía pensando desde los encuentros anteriores. Quizás en palabras no pueda yo expresar tanto como lo que sentí cuando me lo dijo. Para mi ha sido una gran impresión y es algo que he de pensar. Me dijo que cuando me veía sentía que estaba ante alguien escondido detrás de una apariencia; que había un gran potencial mío para “algo” que no explotaba o por temor o alguna otra cosa negativa. Me dejó en claro lo del potencial, para algo…, como una semilla que encierra grandes atributos, pero que aún no ha eclosionado. Yo soy una semilla de una planta fabulosa, pero semilla todavía. Y lo más extraordinario es que se trata de una semilla de no se qué.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">También me dijo que sería bueno que me de un gusto que yo quiera. Que me estoy privando desde hace tiempo. “Independientemente de tu pareja”, dijo. Y lo primero que pensé es que me daba su aprobación para acostarme con alguien que yo quisiera y que no fuera Pini. Pero creo que no entendí. La miré como pidiendo más, pero no dijo nada. Y no sé a qué se refiere. Yo hoy quería ir a bailar, pero no tengo con quien. Creo que me quiso decir algo más personal, algo que dependiera sólo de mí.</span></p> <p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">III</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Para terminar quise hablarle de lo ocurrido con Ezequiel esta semana.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Le conté que era un chico que había conocido hace un año en la facultad. Que me había portado mal con él. Que yo sabía que le gustaba y que de eso me había aprovechado. Que luego había sentido miedo de comprometerme y que finalmente lo había dejado solo y sufriendo. Que me había arrepentido se lo dije y que también le había pedido perdón. Le dije, sobre todo y a pesar de, que me gustaba. Pero que las últimas veces que nos habíamos cruzado él me había evitado. Le conté que Ezequiel me fue a buscar un día a la salida de mi trabajo para tomar un café.</span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-AR" style="font-family:Arial;">Le dije, básicamente, que no entendía para qué había hecho eso. Se lo comentaba porque me parecía curioso que el mismo día de nuestro segundo encuentro, en dónde me había hablado de los karmas y demás, ese mismo día estaba Ezequiel hablándome de que tampoco entendía muy bien para qué estaba sentado delante mío, porque realmente no quería reanudar el vínculo. Seguro estaba, eso sí, de que quería saber cómo estaba yo, pero no tener noticias mías seguido. “Vos<span style=""> </span>y yo no podemos ser amigos, y los dos sabemos por qué”. Me dijo que no me había saludado las veces anteriores porque estaba muy enojado conmigo y eso fue una gran sorpresa para mi. Pero que el enojo ya se le había pasado; se había dado cuenta de que no le sirve alimentarse de lo malo, que sólo de lo bueno puedo vivir. Esto mismo que escribo se lo dije a Adriana, y ella dijo que era increíble la gran madurez evolutiva que había en su ser. Y yo no pude resistirme a hacerle saber que Ezequiel también se veía con una terapeuta, y que ese concepto de la vida no pudo haberlo elaborado solo. No sé, me sentí menos.</span></p> <span style=";font-family:Arial;font-size:100%;" lang="ES-AR" >Ante mi desconcierto me dijo que, al menos, yo ahora sabía eso de que él estaba enojado y que ya no lo está más. Y que las veces próximas en que nos encontremos podremos saludarnos y aquello que nos ligaba con más fuerza al pasado ya no sería tanto. Que eso era lo bueno de todo esto, que al menos en ello debía pensar.</span>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-7353144744013395562011-05-14T15:38:00.002-03:002011-05-14T15:40:54.127-03:00Comunicado a la globosfera<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Gustavo, creador de este espacio en la web, esta en crisis. Aún no define de qué se trata la crisis, pero seguro de ello está… y de varias facetas de la misma situación también tiene cuenta. En la semana ha celebrado la primera entrevista con una terapeuta. “Me<span style=""> </span>hizo mierda”, fue su reflexión oculta. Esta mañana ha estado mejor de humor, pudo su entorno próximo corroborar.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Gustavo ha intentado varias veces escribir, pero no ha logrado nada concreto aún. No ha podido anoticiar al mundo la aventura de su nueva experiencia en donde se encuentra alquilando un cómodo departamento a metros de la costa; creyó que sería maravilloso y aún dice que lo es, a pesar de que ya siente en su espalda la soledad, y sí, ya tuvo crisis en llanto.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Gustavo también se ha puesto de novio, y rumores que aún no se confirman llevan por título la palabra “compromiso”. Hablamos, ¿claro está?, de ese muchacho Pini, quien conociera la madrugada del 26 de diciembre último.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Gustavo ha abandonado la facultad, al menos transitoriamente. Se trata esta de una de las consecuencias principales del delicado proceso por el que atraviesa.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Tiene como tarea nueva con su terapia la reflexión, y la sugerencia expresa de volver a escribir. Quizás tengamos noticias a la brevedad, directamente desde su pluma electrónica.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-48284001645953258802011-03-09T00:06:00.002-03:002011-03-09T00:12:15.566-03:00Reflexión número 9<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Esta tarde me pinché el dedo índice con uno de mis cactus, pero las ganas de escribir han de ser más fuertes, pues me banco este dolor intenso al teclear.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Como siempre, quizás corroborando un poco mi impulso a denotar mi vida como un objeto vacío, llego a casa y lo primero que hago es prender este maldito ordenador. De maldito nada: es una maravilla, acaso mi mejor gran inversión. Maldita mi actitud, la de dejar sobre este teclado horas provechosas de mi vida. Compruebo cada día que no hago más que perder mi tiempo observando a los demás. Y los demás no hacen más que mostrarme lo mismo que ayer (que es nada), pero esta vez con nuevas palabras.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">¿Y yo dónde quedé?</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Pues allí, en la nada.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Y ya tengo que poner un límite a todo esto. Me asusta la idea de estar pronto a cumplir los 25, tener una carrera sólo con un puñado de materias aprobadas, con un trabajo castrante, con tantos proyectos y pocos o ninguno concretados.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">¿Y qué he de hacer? Pues bien. Lo primero ya está. Pensar. Y ya pensé. Y la decisión es esta. Este año me mudo. Mañana mismo salgo a ver ofertas. Modesto lo mío: por lo pronto 9 meses, como estudiante. Perfecto. Segundo: terminar de leer mi libro “La nomenklatura” (historia y teoría de la URSS, especialidad a la que me dedicaré). Es notable como me propuse este segundo ítem hace ya tanto tiempo. Y el libro esta sin terminar. Y nada nuevo hice aún… Caigo en la conclusión de que algo no ha funcionado y que debo buscar una nueva estrategia: esperar terminar una cosa para empezar otra nueva no da resultado, no en mi caso.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">En tercer lugar, en vista de que cursaré sólo una materia (los psicóticos horarios laborales que me provee la dueña del imperio en el que dejo la vida no me permiten otra opción), tenía planeado hacer un curso docente que me brindaría algún puntaje al momento de trabajar como profesor. Pero Leandro -mi mejor amigo- me hizo entender que tengo otras prioridades, y como estoy siempre abierto a las sugerencias de mis maestros (Leandro me enseña, Leandro es mi maestro), le haré caso, y me dedicaré a esas prioridades, como realmente debo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Y volveré a la escritura, actividad que no deja de complementarme nunca.<br /></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Si bien tengo algún tipo de razonamiento abierto al esoterismo, no me caben todas las teorías mágicas. No soy muy afecto al horóscopo, por ejemplo. Pero leí una de las publicaciones más vendidas al respecto, sobre este 2011, y la autora en mucho acertó con sus pronósticos parciales en lo que me correspondía. En líneas generales, obtuve la conclusión de que este puede ser un buen año, y así lo considero.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">PD: ¿qué quise decir con todo esto? No me pregunten, no lo sé. La idea original era otra, pero no tenía expectativa alguna cuando me decidí a escribir la primera palabra.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-23449391517910837312011-03-05T12:08:00.001-03:002011-03-05T12:09:28.932-03:00Diario de mis amantes (una entrada cursi)<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">(Abvertencia: entrada cursi)<br /></span></p><p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Hace unas semanas una compañera de la librería me contó que de más chica (acaso si eso fuera posible) llevaba un diario en el que contabilizaba y hacía una breve reseña de aquellos chicos a los que había besado.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Eran tantos que ya no los recordaba-, explicó.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Gracias a dios yo los cuento con los dedos de mis manos, aún…-, dije.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Pero me di cuenta que tampoco me acordaba de todos con facilidad. Y no es que fueran muchos más que 10 (creo que no), ni que me interesara recordarlos. Pero estoy seguro que un día perderé la cuenta, y como he dicho en alguna oportunidad, un beso para mi es importante, es íntimo, es especial. No beso a mi madre ni a mi hermano ni a mi mejor amigo como beso a un chico, por más que no lo conozca. El beso tiene magia, y yo la siento por todos lados. Hay una técnica para el beso, una para cada situación. Yo beso de “puta madre”, me dijeron casi todos… Algún día escribiré sobre el beso. Hoy no.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Todo esto viene a cuenta para decir que, finalmente, me lancé a la aventura de llevar adelante un diario sobre mis amantes, aquellos que me han robado un beso, o a los que se los he regalado, o con quienes lo he compartido. Ya me percaté que no recuerdo fechas exactas, a veces olvido nombres. Situaciones también. Todas cosas que no quiero olvidar, y que aquí estará mi diario para recordarlas.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Lo empecé hace unos días. Me detuve en mi última andada, aquella que me enredó por –espero- última vez con Ezequiel (la historia parece nunca acabar). Me esforcé y pasé revista desde el primero hasta llegar al último, prometiendo volver sobre alguno en el que ahorré detalle al momento del relato.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Ya sé, todo esto parece muy cursi. Seguramente lo sea, pero a mi me encanta, sobre todo escribirlo.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-54618841696184965792011-01-08T19:59:00.003-03:002011-01-08T20:04:12.730-03:00Definitivamente me encanta Tio Curzio<!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:hyphenationzone>21</w:HyphenationZone> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Tabla normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Sí, casi te diría que he pasado la vida entera siendo novio de alguien…-, dijo Pini revolviendo el resto de café cortado que quedaba en su taza. Aguardó un instante y agregó: -Me gusta estar de novio.</span></p><p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Gustavo se quedó en silencio, dando así una respuesta picaresca a una pregunta que no se le había hecho. Disfrutaba de la situación.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-¡Vos tenés que decir que también te gusta estar de novio!-, casi gritó Pini, y ambos rieron a carcajadas.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Bueno…</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-…Seguro que te gusta estar de novio-, lo interrumpió Pini, mirando pensativo por la ventana. Evitaba de esta manera una posible respuesta que no hubiese querido escuchar. ¡Y lo bien que hizo! Gustavo aún no estaba muy seguro de lo que quería, de lo que esperaba de una nueva relación.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Igual…-, dijo Gus, cambiando un poco de tema, con su más que conocido placer por desconcertar a la gente, -yo no me puedo poner de novio... No mientras sea verano.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Y sí, lo había logrado; Pini estaba efectivamente desconcertado.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Es que tengo un pacto con Leandro-, terminó por explicarle Gustavo. –Sí, quedamos en que ninguno se pondría de novio mientras dure el verano. En realidad fue idea suya, no quiere que no dejemos “solos” en ningún momento, que ningún “chongo” nos separe.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Pini abrió la boca pero la cerró en una sonrisa. Pensó mientras respiró hondamente, como quien toma coraje y se arriesga.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">-Entonces te pregunto el 21 de marzo…-, dijo.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR">Gustavo cerró los ojos, giró la cabeza y sonrió ampliamente. Contempló el mar en aquella madrugada.</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="ES-AR"><span style="font-style: italic;">Definitivamente me encanta Tío Curzio</span>, pensó.</span></p>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-56871086235828726332011-01-01T01:25:00.003-03:002011-01-02T19:14:26.680-03:00Año Nuevo, ¿vida nueva?Sería muy prematuro anunciarlo ahora, a una hora 26 minutos de este flamante (creo que es la primera vez que utilizo esta palabra, que emoción) 2011.<br /><br />Este blog habla de mi, o de cosas que sólo yo creo importantes. El mundo no ha cambiado para mejor, pero no es aquí donde hablaré de eso.<br /><br />La cuestión es que este diciembre las cosas parecieron dar un vuelo enorme y el panorama es totalmente nuevo, inesperado. Sí, conocí a un chico, y aún no encuentro palabra para describir todo lo que nos pasa (porque, comprenderán, es de a dos, porque ya hasta una hermosa noche hemos compartido). No debería decir más, acaso no lo haga. Sólo que estoy soprendido, por mi, por él, por su situación, por el futuro que nos aguarda. Que no estamos de novios, dejemos en claro eso. Y no sé si llegaremos a serlo algún día. Por lo pronto yo me despacho con estas palabras, a una hora 30 minutos de este flamante 2011, mientras lo espero en casita para brindar, y recibir sus infatigables besos.<br /><br />PD: me deja decirle Pini.Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-1359023594530667382010-10-12T22:38:00.003-03:002010-10-12T22:45:15.593-03:00Cuanto tarda el lector de blogs en ponerse de mi lado?<span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo</span><span style="font-weight: bold; font-family: arial;"> dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">q tal las supremas?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">hola</span><br /><span style="font-family: arial;">muy bien</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">:-)</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">igual en un rato se viene el postre</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">bien</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">vos comiste?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">empanadas</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">el sabado me pedi empanadas</span><br /><span style="font-family: arial;">ricas</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">compras seguido comida?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">si</span><br /><span style="font-family: arial;">al mediodia casi siempre</span><br /><span style="font-family: arial;">a la noche depende</span><br /><span style="font-family: arial;">los finde seguro</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">claro</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">es q vivo solo</span><br /><span style="font-family: arial;">y cocinar me aburre</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">mirá</span><br /><span style="font-family: arial;">a mi m gusta cocinar</span><br /><span style="font-family: arial;">pero en realidad no m gusta la comida comprada</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">bueno igual compro en lugares de calidad y no como de todo</span><br /><span style="font-family: arial;">lugares muy conocidos</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">claro</span><br /><span style="font-family: arial;">igual no lo decía por la calidad... </span><br /><span style="font-family: arial;">yo soy complicado con la comida, es eso</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">solamente con la comida?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">:D</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">??</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">obvio q no</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">jajaj</span><br /><span style="font-family: arial;">me parecia</span><br /><span style="font-family: arial;">se nota</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">ajaj, q buena imagen t estas formando</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">jajaj</span><br /><span style="font-family: arial;">soy medio perceptivo</span><br /><span style="font-family: arial;">igual no prejuzgo</span><br /><span style="font-family: arial;">dejo q la gente se muestre</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">y vos q onda</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">eso decilo vos</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">q haces aparte de trabajar e ir al gym</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">bueno trabajar me lleva bastante tiempo</span><br /><span style="font-family: arial;">en mis ratos libres...</span><br /><span style="font-family: arial;">me gusta estar en casa</span><br /><span style="font-family: arial;">este invierno re casero</span><br /><span style="font-family: arial;">pelis</span><br /><span style="font-family: arial;">comer algo</span><br /><span style="font-family: arial;">me gusta tomar sol</span><br /><span style="font-family: arial;">andar por la costa</span><br /><span style="font-family: arial;">salgo en roller</span><br /><span style="font-family: arial;">voy a correr</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">muy atlético</span><br /><span style="font-family: arial;">y de noche salis?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">a veces, este finde pasado sali...pero en invierno sali poco</span><br /><span style="font-family: arial;">me gusta salir a veces</span><br /><span style="font-family: arial;">a cenar salgo bastante</span><br /><span style="font-family: arial;">porq no me gusta cocinar ya te lo conte eso</span><br /><span style="font-family: arial;">jaja</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">:-)</span><br /><span style="font-family: arial;">esta bien</span><br /><span style="font-family: arial;">igual falta algo</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">eh?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">la hilacha</span><br /><span style="font-family: arial;">venis muy normal</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">la hilacha?</span><br /><span style="font-family: arial;">no entiendo</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">es una expresión</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">mis puntos en contra?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">no precisamente</span><br /><span style="font-family: arial;">no esperaría q t vendas mal, de hecho</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">pero se hablar de mi </span><br /><span style="font-family: arial;">no me jode</span><br /><span style="font-family: arial;">soy grande </span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">ajajja</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">y no pretendo caerle bien a todos</span><br /><span style="font-family: arial;">soy yo</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">como diría un amigo, eso fue un palo contra un poste de luz</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">mmm</span><br /><span style="font-family: arial;">por</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">lo de "soy grande", lo tome personal</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">jajaj</span><br /><span style="font-family: arial;">sali de novio con 2 chicos de 23 y 24 y se nota la difrerencia</span><br /><span style="font-family: arial;">pero a vos no te conozco</span><br /><span style="font-family: arial;">no se</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">y q edad tenías?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">la de ahora,..fue este invierno</span><br /><span style="font-family: arial;">me pelie con uno y conoci al otro</span><br /><span style="font-family: arial;">y nos pusimos de novio</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">un tanto efimero, no?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">pero fue mas de lo mismo</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">claro</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">perdon=</span><br /><span style="font-family: arial;">?</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">digo, relacion corta</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">como sabes la calidad de mi relacion?</span><br /><span style="font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">no hable de la calidad</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">usaste efimero</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">en el tiempo</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">aja</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">no suelo usar efimero para calidad</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">es decir q tendria q hacer estado años con alguien q no va conmigo?</span><br /><span style="font-family: arial;">eso queres decir</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">mmm no</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">ah no entendi entonces</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">Gustavo dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">digo, un invierno no es mucho tiempo, una relación de tres meses puede ser muy intensa, q se yo, no m meto con eso, </span><br /><span style="font-family: arial;">a lo q voy es q fue corta</span><br /><span style="font-family: arial;">fue mas pregunta q afirmacion</span><br /><span style="font-weight: bold; font-family: arial;">"Chongo" dice:</span><br /><span style="font-family: arial;">si me parece q te estoy contando demasiado para q me juzgues</span><br /><span style="font-family: arial;">creo q me callo</span><br /><br /><span style="font-family: arial;">PD: se calló nomás.</span>Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-48292832668315253462010-10-03T14:52:00.002-03:002010-10-03T15:01:40.210-03:00Lo que me ocupa y preocupa por estos díasA penas una breve introducción, para no volverme monotemático.<br />Sigo trabajando en la librería. Las cosas no van mal, excepto yo: me descubro cada día más holgazán, y no sólo quien les escribe... mis compañeros también lo notan. Lo único que rescato de positivo es que me doy cuenta de ello. Es lo único.<br />Siento que estoy ganando bien, o al menos, de momento, no me quejo. Lo malo es que llego a fin de mes con una soga al cuello, pues guardo mucho más de lo que debería. ¿Para qué hago esto? No lo sé. Temo estar convirtiéndome en un esclavo del dinero. Mi excusa es trabajar unos meses más para dedicarme full time a la facultad, a mi carrera olvidada. Pero la realidad es que lamentaría mucho tener que tocar mis ahorros, en unos meses, para mantenerme. No sé para qué guardo el dinero, si ni quiero invertirlo siquiera. Esto también me preocupa.<br />La facultad también me preocupa. He tenido que abandonar una materia (y quedarme sólo con otra) pues no me dan los tiempos. Y no encuentro la voluntad para estudiar. Hoy, por ejemplo, por primera vez, falté a trabajar. Ayer llegué a casa muy descumpuesto. Siempre he alardeado de la buena salud que poseo, pero en los últimos años el único problema que siempre he tenido se ha agravado, y eso es mi hígado. No es muy complicado, pero un ataque me tiene un día convaleciente. Hoy, ya que no iré tampoco al doctor y en lugar de ello también ganaré tiempo para inventar alguna excusa por no presentar certificado médico mañana, debería estudiar. Y ya es tarde y aún no he hecho nada.<br />Estas son las cosas que más me preocupan, pero aún no he hablado de la más importante.<br />Si he de nombrarla, mi preocupación se llama Ezequiel.<br /><br />Me preocupa Ezequiel. Me preocupo yo mismo en mi relación con Ezequiel, lo que de mi ha quedado, y lo que he hecho con él.<br />Apenas un repaso. Ezequiel estudia conmigo. Él es menor y siempre hemos coincido más en los pasillos que en las clases de facultad. Una buena vez, divertido, quise incomodarlo haciéndole una pregunta. Bien podría decir que ese breve intercambio de palabras dio inicio a lo que luego fue creciendo.<br />Algún día lo encontré en Facebook y desde allí comenzamos a hablarnos. Fue pocos días antes de mi cumpleaños, tan buena relación habíamos trabado que lo invité a la reunión que hacía en mi casa. Sin conocer a nadie, vino. Y más tarde, con Leandro, los tres fuimos a bailar. Nunca había reparado en Ezequiel como hombre, pero ese día fue distinto. Cuando todos nuestros conocidos se fueron, solos en el boliche, le dije lo que sentía, lo que quería: que era para mi lindo y muy agradable, pero que no sentía ganas de nada más, aquella noche, que de darle un beso. Sería sólo un beso, los dos teníamos ganas, y la historia habría terminado. Eso para mi siempre estuvo claro.<br />Otro día también nos juntamos en mi casa, y algo tomado lo seduje impiadosamente. A Ezequiel siempre le gusté, y volver a darle un beso no me costó nada. Aquella noche no quedó sólo en el beso, fue más lejos, y ello es algo que me da culpa, pues después de eso fue mucho más fácil salir de su cabeza.<br />Después de muchas charlas él me invitó a su casa. Para ambos sería la prueba de fuego. Aquel día nos despedimos con un fuerte abrazo, había nacido nuestra definitiva amistad.<br />Pero yo, tremendo inbécil, siempre olvido lo inexperto y vulnerable que es mi pobre Ezequiel, y en todo este tiempo no he dejado de confundirlo.<br />Hace un tiempo Ezequiel conocío a alguien. Y yo me puse celoso. Él disfrutaba de mi estado aunque yo trataba de ocultárselo. Interpreté que, después de todo me gustaba. Ese alguien no tardó de desaparecer de la vida de mi amigo, y en su reemplazo aparecí otra vez yo.<br />Café de por medio, para mi, señoras y señores, no quedó nada claro. Habíamos planteado nuestras realidades, y acordamos, más incitado por él que por cualquier otra fuerza, que “probaríamos”. Lo nuestro no tenía título, y eso me asustaba. Lo nuesto, lo más cerca que nos tuvo fue en un encuentro tímido y vergonzoso de nuetros labios, en alguna calle transitada a plena luz del día.<br />En menos de una semana nos juntamos a comer, a hablar. Y no aguanté. Le dije que no quería, que me sentía mal, que tenía miedo, que estaba preocupado. Eso fue todo. Otra vez le partí el corazón. Nuestros encuentros virtuales se limitaron a saludos y preguntas de rigor, no más.<br />Yo siento que lo extraño, que me falta mi amigo Ezequiel, la persona más especial de mi vida. Y lo peor es que no sé qué quiero, qué espero. Porque Ezequiel me gusta, pero la realidad es que no me animo. Por él, por mi. Sobre todo por él.<br /><br />PD: Ronda por mi cabeza, con fuerza, la idea de ir al psicólogo.Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-162469060960243852.post-17422803029745456422010-08-24T15:22:00.001-03:002010-08-24T15:31:09.796-03:00Varieté de las últimas semanasCarlos me pidió, de alguna u otra manera similar a la que interpreté, que demos por finalizada nuestra virtual y ficticia relación. Sin entender, en menos de lo que imaginé, se fueron a los mil demonios aquellos pensamientos mios que nos encontraban juntos... Tiempo después pretendió que nada había ocurrido, y hasta me pidió que lo olvide todo, que esperaba algo más que un simple “feliz cumpleaños” público el día de sus 28. Pero me fue imposible. Quizás caí en la cuenta de lo verdaderamente frágil de “aquello” que nos ligaba, que me fue imposible desandar el final de nuestra historia. Importa poco, pues soñar con él fue hermoso. Inútil, pero hermoso al fin.<br /><br />---<br /><br />Andrés vovlió de un lugar muy muy lejano, hecho un ogro de feo, pero yo lo veo precioso. Cruzamos algunas palabras torpes, y con alguna mentira lo llevé al lugar donde quise.<br /><br />-No pensé que alguna vez tomarías viaje...-, me dijo.<br />-No recuerdo que antes me hayas dicho ¿subis?-, le dije.<br /><br />Ahora nos queda volver a vernos pronto, y dar por finalizada la ronda de juego que una vez empezamos. Esta vez, como acordamos la última, el telo lo pagó yo.<br /><br />---<br /><br />Un día llegué muy bohemio a casa y cometí sincericidio.<br />Hablé con Germán y le di razones para que no insistiera. Él no entendía cuando le decía que era el chico más lindo que había conocido y que era mucho lo que me gustaba. Que soñaba con su cuerpo tanto como con sus besos. Que no había nadie que me arrancara sonrisas en mi soledad, excepto él. No entendía cuando le decía esto y seguido le explicaba que no había nada que pudiera darle a cambio. Que tarde o temprano yo termino lastimando a la gente que me rodea. No entendía cuando le decía que hacía bien en no creer en nadie pues es lo mismo que hago yo día a día. “No confíes en mi; yo no confío en vos”. German no dio respuesta por un momento, y al rato me dijo “bueno, chau, :-(“, y se fue. Antes de que me eliminara de Facebook yo ya estaba arrepentido.<br /><br />Es como le dije a Gaybriel... “creéme que soy capaz de destruir cualquier vínculo si me llego a enterar que por detrás nace un sentimiento”. A veces pienso que maté por siempre mi idea de volver a amar.<br /><br />---<br /><br />Horacio esta loco. Su grado de obsesión ha superado mi imaginación. Hace un mes lo crucé en la calle y no me saludó. Eso, más que molestarme, me dolió. Al día siguiente me mandó un mensaje diciéndome que lo nuestro había sido un error, que nunca más me saludaría. Le faltó decirme que me odiaba. Tiempo después también me dijo eso. Una o dos semanas más tarde fue su cumpleaños 29, el mismo día que Carlos. Volvió a mandarme un mensaje diciéndome que esperó todo el día a que lo saludara, y que se había dado cuenta de que nunca dejé de ser un pendejo de mierda. Tengo que aclarar que en ningún momento traicioné mi decisión de no hablarle, por lo menos hasta notarlo mejor. El día que festejaba su cumpleaños me pidió vernos un rato antes de la fiesta. Yo le comenté esta situación a mi amigo Leandro pidiéndole ayuda, que interviniera. Otro mensaje más de Horacio: “Sos una mierda, un pendejo. Sólo te quería invitar a mi cumpleaños porque, a diferencia tuya, yo sí soy gente...”<br />Nada de esto escapaba a cómo me imaginaba que estaba Horacio. Pero lo último me superó, me asustó. Esta semana Andrés lo encontró en una sala de chat. Ahora se hace llamar con un nombre distinto, usa mis fotos, y dice conocer a todos mis contactos. Le dijo a Andrés que sabía que yo le firmaba su Face y también le dió información privada mia. Menos mal que nunca se me ocurrió ofrecerle la dirección de mi blog.<br /><br />---<br /><br />Ezequiel se enamoró de su gran amigo: yo.Gustavohttp://www.blogger.com/profile/18436896538744440574noreply@blogger.com2